نظر حضرتعالى در مورد عرفانى که قائل به «طریقت»، «وحدت وجود و موجود»، «حلول»، «اتّحاد»، «مهدویّت نوعیّه»، «صلح کل»، «ترک عبادت» و «اتیان محرّمات» مى باشد، چیست؟ با توجّه به این که داشتن این گونه عقاید، مستلزم انکار ضرورى دین مى باشد، آیا این گونه افراد در حکم بقیّه کفّارند؟ و اگر کسى قبلاً در سِلک مسلمان ها بوده ولى بعدها در اثر ارتباط با این فرق، داراى چنین عقایدى شده باشد و عقایدش را هم براى دیگران اظهار کند، آیا چنین کسى در حکم مرتد است؟
نظرات شما: نظر
نقش استاد اخلاق و مرشد در تکامل انسان چیست؟
حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله : اگر استاد و مربی پیدا شود که نقش مهمی دارد.
آن که یافت می‌نشود آنم آرزوست.
بعضی درس اخلاق می‌گویند، بعضی معلم اخلاق‌اند، بعضی راهنما هستند. این راهنما یا استاد، گذشته از این‌که کلیات و تئوری را می‌داند باید روانشناس خوبی هم باشد تا خصوصیات اشخاص مختلف را درک کند. بعضی از کارهاست که برای یک شخص خوب است و برای دیگری بد.
داروها همه‌اش برای همه افراد خوب نیست. دارویی که برای یک نفر شفا است برای دیگری سمّ است. بعضی از پژوهشگران پزشکی ٢٥٠٠ نوع سر درد کشف کرده‌اند (حدود ١١ سال قبل) و شاید الآن به ٥٠٠٠ رسیده باشد این فقط یک گوشه از بدن است، روح که اسرار اعجاب‌آمیزتری دارد.
خلاصه کسی باید استاد و راهنما باشد که خصوصیات روحی آدم را بداند، بگوید فلان کار برای تو این گونه خوب است برای فلانی آن گونه. اگر واقعاً کسی باشد که این خصوصیات را داشته باشد و لحظه به لحظه انسان را راهنمایی کند، نعمت خوبی است اما بسیار کم نصیب آدم می‌شود
نظرات شما: نظر
