عبادت فردی ما را زودتر به کمال می‌رساند یا عبادت اجتماعی؟

حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله : یک قسمت عبادات فردی که واجب است حتماً باید انجام بگیرد و قابل تغییر و ‏تبدیل نیست، اما اگر بخواهیم مستحبات فردی را نسبت به خدمات اجتماعی بسنجیم ‏مثلاً اگر انسان مشغول خدمتی است که جامعه را در راه صحیحی وارد می‌کند و ‏دل‌های عده زیادی را به دین و خدای سبحان نزدیک می‌کند، البته این اثرش خیلی ‏بیشتر است. اگر کسی با خواندن نماز مستحبی یا روزه مستحبی از خدمات عمومی ‏که دل‌های عده‌ای را به سمت دین می‌کشاند محروم شود نباید این کار را بکند و باید ‏کار اجتماعی را انجام دهد که اثرش بیشتر است. کار اجتماعی اگر جنبه دینی داشته ‏باشد یعنی انسان غرضش این باشد که دل‌های مردم را به یک نظام الهی دعوت کند ‏این کار بر مستحبات فردی ارجح است.‏

برای بهتر انجام دادن عبادات چه کنیم؟

حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله : بیانی نورانی از امام صادق‌ ـ سلام اللّه علیه ـ رسیده است که ما ضَعُفَ بَدنٌ عَمّا ‏قَوِیَتْ عَلَیْهِ النّیّةُ(١) با اراده قوی هرگز بدن گرفتار ضعف نمی‌شود. در بین تن و جان اصالت ‏از آن جان است. این‌چنین نیست که بدن بتواند مستقیماً فتوا بدهد و بگوید‎ ‎من این کار را ‏نمی‌توانم انجام بدهم. اگر اراده قوی باشد هرگز بدن گرفتار ضعف نمی‌شود. این از غُرَرِ ‏بیانات امام ششم(علیه السّلام) است. وقتی نیّت نسبت به یک امر، قطعی و قوی شد ‏بدن همراهی می‌کند. به ما گفته‌اند بدن مرکوب خوبی است، این مرکوب و ابزار را از ‏دست ندهید، کاری که به این بدن آسیب برساند نکنید. لذا گفتند اگر وضو برای بدن ضرر ‏دارد تیمم کنید، اگر روزه در ماه رمضان برای بدن ضرر دارد در وقت دیگر قضایش را بجا ‏بیاورید. اگر احیاناً شما می‌بینید بدن بعضی‌ها در قبر نمی‌پوسد برای این است که بدن ‏تعدیل شده است و تحت رهبری روح درست حرکت کرده است، حیف است انسان این ‏زیر دست را برنجاند.‏
روح نسبت به بدن ولایت دارد و اگر بخواهد آ ن را برنجاند بد است. انسان حق ندارد ‏به بدن خود ظلم کند، کاری کند که باعث هلاکت این بدن شود، چنین کاری حرام است. ‏بدن اسیر روح است چه بهتر که از این بدن حد اکثر بهره را ببریم، بنابراین با پرهیز از افراط ‏و تفریط، انسان می‌تواند حد معتدل و اراده قوی داشته باشد. اگر خدای ناکرده بدن از پا ‏در افتاد دیگر به درد کسی نمی‌خورد. شما انشاء‌اللّه در آینده باید به این جامعه خدمت ‏کنید، تدریس کنید، کتاب بنویسید، پس یکی از بهترین کارها این است که به فکر سلامت ‏بدن خود باشید.‏
‏…………………………………………………………………………‏
‏(١) وسائل الشیعه، ج ١، ص ٥٣.‏